Πολυεθνικοί κολοσσοί ετοιμάζουν τα δικά τους... grexit

Σε δεινή κατάσταση έχει περιέλθει ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, με τη ζήτηση να έχει υποστεί σημαντική καθίζηση οι προμηθευτές να έχουν γεμίσει τα μπλοκάκια τους με χρέη και η καθυστέρηση στην απόδοση ΦΠΑ στις επιχειρήσεις σε πολλές περιπτώσεις να ξεπερνά ακόμη και τα τρία χρόνια.
Εκτός από την οικονομική ασφυξία που επικρατεί στην αγορά, τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα και από την στάση που κρατούν οι ξένοι προμηθευτές οι οποίοι ζητούν πληρωμή σε μετρητά και γενναία προκαταβολή.

Αποτέλεσμα αυτού είναι οι επιχειρήσεις να έχουν εξαντλήσει και τις τελευταίες οικονομίες τους προκειμένου να πληρώσουν τους προμηθευτές τους.
Την ίδια στιγμή, πληροφορίες αναφέρουν ότι κυρίως για τις μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ έχουν αρχίσει να έχουν σοβαρά προβλήματα με τους ξένους προμηθευτές τους.

Όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς μπορεί ο χρόνος αποπληρωμής να μην έχει αλλάξει (κυμαίνεται γύρω στους 7 μήνες) ωστόσο όμως οι ξένοι προμηθευτές τους βάζουν «ρήτρες αλλαγής νομίσματος», προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα πάρουν τα χρήματα τους ακόμη και αν η Ελλάδα…αλλάξει νόμισμα.

Την ίδια στιγμή φουντώνουν ξανά τα σενάρια για αποχώρηση μεγάλων πολυεθνικών από τη χώρα μας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δύο μεγάλοι όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον τομέα του εμπορίου, αναμένεται να εγκαταλείψουν τη μακρόχρονη παρουσία τους στην ελληνική αγορά αν και τα προηγούμενα χρόνια είχαν προχωρήσει σε εξαγορές άλλων εταιρειών με στόχο την εδραίωση τους στη χώρα μας.

Τέλος, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι όμιλοι, κυρίως ελληνικοί, με παρουσία σε πολλές χώρες του εξωτερικού, όπως η ΦΑΓΕ που καταρτίζουν ήδη plan Β, σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Κλειστές είναι και οι πόρτες της τραπεζικής χρηματοδότησης, αφού η παρατεταμένη οικονομική ασφυξία δεν έχει επηρεάσει μόνο τις χορηγήσεις νέων δανείων αλλά και τις υπάρχουσες πιστωτικές γραμμές οι οποίες έχουν περιοριστεί αισθητά. Ειδικότερα, οι ελληνικές τράπεζες σταμάτησαν εσχάτως όχι μόνο την ανανέωση εγγυητικών επιστολών, αλλά έκλεισαν και τα πιστωτικά όρια των επιχειρήσεων. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση στα μειωμένα, έστω, δανειακά πλαφόν που τους είχαν ορίσει οι τράπεζες προκειμένου να καλύπτουν πληρωμές τιμολογίων τους ή άλλες τρέχουσες ανάγκες τους, με αποτέλεσμα η οικονομική τους κατάσταση να είναι πλέον σε οριακό σημείο.