Κυριακή πρωί και ο Γιάνης Βαρουφάκης, έχοντας προτιμήσει να πάει στην Αίγινα για οικογενειακούς λόγους και όχι στη Βουλή και έχοντας εμπλακεί σε επεισόδιο με δημοσιογράφο στην Αίγινα, "τιτιβίζει" στο twitter!
Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών ξεκίνησε με μία πρώτη ανάρτηση όπου έγραψε: «Πρώτα έλεγαν ότι στο Eurogroup με έβριζαν. Τώρα ότι τους αποκάλεσα "σκουπίδια". Τα σκουπίδια της δημοσιογραφίας επί τω έργω...».
Η δεύτερη ανάρτηση ήρθε μετά από λίγο, γραμμένη στην αγαπημένη του -για να επικοινωνεί με όλο τον κόσμο- αγγλική γλώσσα: «Having alienated all reasonable delegations, the arrogant negotiator chose to resign. This is good news for...Europe», δηλαδή «Έχοντας απομακρυνθεί από όλες τις εύλογες διαπραγματεύσεις, ο αλλαζονικός διαπραγματευτής επέλεξε να παραιτηθεί. Αυτό είναι ένα καλό νέο για την.... Ευρώπη».
Και δεν σταμάτησε εκεί, αφού στην ίδια ανάρτηση παραπέμπει τους ακολούθους του σε ένα άρθρο δημοσιευμένο στο γαλλικό Marianne, το οποίο χρησιμοποιεί ως πρόσωπο παραδείγματος τον Βρετανό οικονομολόγο Τζον Μέιναρντ Κέινς, γράφοντας: «Οι διαπραγματεύσεις της Συνθήκης των Βερσαλλιών μέχρι σήμερα έχουν διαταραχθεί μόνο από τη στάση του Βρετανού διαπραγματευτή Τζον Μέιναρντ Κέινς. Από αυτόν και μόνο, μία προσωπικότητα που της αρέσει να επιδεικνύεται και με αμφισβητήσιμα ήθη. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ τον αλαζονικό τόνο του καθηγητή , που προσπαθεί να συντρίψει με την περιφρόνησή του τους άλλους διαπραγματευτές».
Η παραίτηση και αποχώρηση του Κέινς είχε θεωρηθεί μία καλή είδηση για την εποχή, που σημειώθηκε ως θετική για να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν επικαλείται για πρώτη φορά τον Κέινς, αφού από καιρό σε καιρό αναφέρεται στο όνομα και τις θεωρίες του.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης οδηγεί εκείνους που διαβάζουν την ανάρτηση στην "παγίδα" του να τον συγκρίνουν με τον Κέινς.Μόνο που ο Τζον Μέιναρντ Κέινς είναι ένας από τους 20 σημαντικότερους οικονομολόγους της σύγχρονης ιστορίας (και με τον Μίλτον Φρίντμαν οι δυο πιο σημαντικοί οικονομολόγοι του 20ου αιώνα), δημιούργησε με τα έργα του και τους οπαδούς του, την Κεϋνσιανή σχολή στην οικονομική επιστήμη. Συνέγραψε ανάμεσα σε άλλα το "Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης" (1919), για τη μη ικανότητα πληρωμής από τη Γερμανία των πολεμικών αποζημιώσεων και το "Γενική Θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος"(1936), στο οποίο μιλάει για την κρατική παρέμβαση ώστε να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης το 1929.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου